Beetgaar?

Waar is het lekkere eten van vroeger. Ik weet nog wel dat ik genoot van de maaltijden van mijn moeder of mijn tante. (Ook wel eens niet inderdaad) Ik had het geluk dat mijn tante een soort oma voor mij was. Mijn echte grootouders waren al overleden voor ik ter wereld kwam. Mijn tante woonde dichtbij dus kon ik daar terecht als het nodig was.

Ik herinner met dat ik daar ook flink misbruik van maakte. "Wat eten we mam?", en als het antwoord niet beviel: "Oh, dan ga ik bij Tante Rie eten". 

Wat maakte het dan zo bijzonder? Eigenlijk niks bijzonders, gewoon lekker. 

Foto: Wong Mei Teng

Salade: gewoon ouderwetse krop sla in stukken gesneden met een eigengemaakte azijndressing erbij. Heerlijk! Later ooit nog een keer zo tegengekomen in een eettentje langs de weg in België. Nooit gelukt om zelf te maken en zeker beter dan al die slasoorten die tegenwoordig in de salade moeten worden verwerkt. Gebakken aardappelen, schijfjes die lekker zacht gekookt waren en daarna gebakken. Daar werd voor het gemak het vlees maar vast bijgedaan zodat de aardappels naar de vleesjus smaakte. Heerlijk! Als je tegenwoordig op de verpakking van maaltijdpakken kijkt lijkt het wel of het koken van aardappels voorbij is. Je mietert de ongekookte schijfjes zo in de pan of in de ovenschaal met als gevolg keiharde gebakken aardappelen. Bah. Ben ik de enige die dit niet lekker vind? 

Mijn vrouw en ik proberen toch het ouderwetse koken een beetje aan te houden. Waarom moet alles beetgaar en dus keihard zijn? De smaak is echt niet zomaar in een keer weg als je het een beetje zacht kookt ondanks alles wat televisiekoks zeggen. 

Als je mijn verhalen kunt waarderen klik dan op de Facebook-knop hieronder of de Google+1 knop ernaast. Je kunt je ook abonneren op de verhalen als je je e-mailadres invult.