Jeroen Geerts: december 2015

Door Jeroen Geerts
De discussie is losgebarsten. Er wordt over de dood gesproken op TV. Schandalig. In dichtvorm nog wel. Alzheimer komt aan bod. Onder de platte stenen van onze maatschappij kruipen de puriteinse monniken die hel en verdoemenis prediken. "Er kijken kinderen op de tijdstippen dat de televisiereclame wordt uitgezonden!", "Mijn moeder is aan Alzheimer overleden en dit rijt wonden open!", "Ik wordt telkens met de kanker van mijn overleden partner geconfronteerd".

Foto John Beyer

Ja hoor, daar gaan we weer! We moeten vooral onze ogen gesloten houden voor het leven. Niet willen weten dat mensen ziek worden en uiteindelijk doodgaan. Soms vroeg, soms laat, soms ellendig en heel soms vredig. Iedereen heeft wel eens 'ellendig' in zijn omgeving meegemaakt.

Kanker, alzheimer en plotselinge dood, ook in mijn familie is dit voorgekomen. Worden er nu wonden opengereten als ik naar de Yarden reclame kijk? Nee, hij valt mij op door de veelheid aan voorbeelden van afscheid nemen (op de achtergrond). Prachtig. Kijken er kinderen? Ja? Fantastisch! Wat ze zien is wat er gebeurt nadat in gaming, films en boeken de zoveelste moord heeft plaatsgehad, want daar mogen ze natuurlijk wél naar kijken, hypocriet als we zijn. In wat voor maatschappij leven we dat massamoord, doodslag, oorlog en gevechten geen probleem zijn voor kinderen en waar een stukje over wat-er-na-de-dood-gebeurt tot zulke heftige reacties lijdt.

Yarden is een verzekeringsmaatschappij, vroeger ontstaan uit twee verenigingen die zich met begraven en cremeren bezig hielden. Een daarvan was de Arbeidersvereniging voor Lijkverbranding. Lijkverbranding! Gelukkig dat er geen kinderen meelezen. Doel van de reclame? Naamsbekendheid met als gevolg daarvan uiteindelijk verkoop van verzekeringen en het maken van winst (niet met commerciële uitgangspunten). Laat je niet voorhouden dat er een 'zwaar' maatschappelijk doel speelt, al zou dat bij Adelheid Roosen wellicht wel een beetje mee hebben kunnen spelen.

*Mocht je last hebben van opgereten wonden als je naar de Yarden reclame kijkt of wanneer iemand het woord kanker, alzheimer of hartstilstand gebruikt, raad ik je aan psychische hulp te zoeken om je terug te laten brengen naar de realiteit van alledag. Van leven ga je namelijk dood.

Door Jeroen Geerts.

Nou met zo'n titel krijg je in ieder geval een hoop 'clicks' in deze maand van het jaar. Ook als je niet met je zorgverzekering bezig bent, kan het je niet zijn ontgaan dat de meeste verzekeringsmaatschappijen op zoek zijn naar de klanten van de buurman. Want iedereen is al verzekerd. Dus het gaat om overstappen. Iedereen moet geaccepteerd worden, dus de marketing draait om het lokken van de meest winstgevende klanten.

Ik ben dit jaar ook geïnteresseerd. De maatschappij waar ik al jaren verzekerd ben heeft een aantal veranderingen doorgevoerd die nadelig zijn voor mij. Waar ik eerst een prachtige collectiviteitskorting had, is die vorig jaar komen te vervallen. (Heel erg verneukeratief: wel de collectiviteit vermelden, maar geen korting meer geven.) Dit was mij even ontgaan. Mijn verzekeringsmaatschappij wil zich nu alleen nog richten op ondernemers met als gevolg dat particulieren mogen vertrekken.

Dus nu doe ik mee in de zoektocht naar een andere verzekering. Wat opvalt is dat de jacht op de klant begint door te slaan. "Als u via ons de verzekering afsluit krijgt u gratis tandheelkundige hulp bij een ongeluk", klinkt het als kreet. Leuk, tot je de kleine lettertjes leest. Ik heb daarom weinig vertrouwen in de keuzehulpen die op internet worden aangeboden.

Er is een verzekering die zich profileert als dé verzekering voor de oudere medemens. Ik weet uit een zeer betrouwbare bron met ervaring in bestellen van spullen voor een verzorgingshuis, dat diezelfde maatschappij ouderen met een incontinentieprobleem slechts 28 luiers per maand gunt. Is het dan toch elke maand februari?

Ik heb geen zin in dikke boekwerken door te lopen en richt mij dus op mijn belangrijkste eisen. Dan maak ik een keus op gevoel. Verzeker ik mij dan voor zorg die ik niet gebruik? Gelukkig wel! Anders zou ik jaren niet hebben betaald voor allerlei dingen die ik nu wel nodig heb. In deze tijd van intens individualisme is het besef dat je gezamenlijk een risico draagt (dus ook voor een ander) zowat niet meer uit te leggen en daar spelen de marketingmachines handig op in.

Ik vrees dat die marketing voor zorgverzekeringen uit de hand gaat lopen. Met de babyboomers op de drempel van de duurste zorgperiode van hun leven, verwacht ik binnen een paar jaar kilo-knallers als zorgreclamestunts: "Uw zesde chemokuur gratis als u binnen 10 minuten belt en uw verzekering afsluit", uitgesproken door een stem met een verschrikkelijk Amerikaans accent.