Sob, sob, sob

Ik houd niet van dierenfilms. Of beter nog: ik houd niet van films waar dieren een grote rol in spelen. Al vroeg in mijn leven ontdekte ik dat het altijd misgaat met die dieren. Ze worden ziek, raken vermist, worden opgegeten, raken gewond of gaan dood. Daar ben ik heel gevoelig voor. Ik vind dat zo verschrikkelijk zielig!

Brokken in de keel, natte ogen...ik vind de Engelse omschrijving "sobbing" dan ook zeer treffend en een goede omschrijving.  Hoe zoetsappig, overdreven en namaak de film ook kan zijn: het effect is er. Het gevoel dat die scene's bij mij opriepen was voor mij voldoende om afwijzend tegenover films met dieren te staan. 

Een vriend van mij uit Curaçao verklaart ons hier vaak voor gek vanwege de manier waarop wij omgaan met onze dieren en hoe wij ertegenover staan. We vinden ze soms belangrijker dan mensen. (Let wel: dit was dezelfde man die uren roepend op straat rondliep toen zijn kat Taxi vermist was. Kunt u het zich voorstellen? Hij was ook dagen van de kaart toen zijn kat Scooter was aangereden, door een brommer dat dan wel.)

Foto: Films Montsouris

In de film Hachiko (waarin een hond een baas uitzoekt en hem tot in het absurde trouw blijft, ook als de baas overlijdt) is het eigenlijk een beetje andersom. Met de hond gaat alles goed tot hij sterft van ouderdom. Hier gaat zijn mens dood. Dat is dan ook weer zielig, ook voor de hond en dat laat mij dan ook in opperste verwarring op de bank achter.  Maar het wil ook nog wel eens lukken als er geen dier aan te pas komt. 

Ik heb toen ik klein was enorm gejankt bij de film Le Ballon Rouge waarin een jongetje vriendschap sluit met een ballon. Het paste helemaal in mijn fantasiewereld waarin dingen ook emoties hebben en oproepen. De ballon gaat kapot, uiteindelijk. Vond ik dat nou zielig voor het jongetje of voor de ballon? Voor de ballon natuurlijk!

Als je mijn verhalen kunt waarderen deel ze dan op de Facebook, of druk op de like-knop onder de blog of de Google+1 knop ernaast. (Als je mijn verhalen niet kunt waarderen deel ze dan met een naar commentaar erbij.) Je kunt je ook abonneren op de verhalen als je je e-mailadres invult op de blogsite of de blog gaat volgen.