April 2007
Als de temperatuur weer wat toeneemt zie ik de twinkeling in de ogen van mijn vrouw. Ze wil de tuin weer in. Nu zijn wij gezegend met een flinke tuin dus valt er veel te doen, eigenlijk het hele jaar door.
Ik zelf ben niet zo'n liefhebber van tuinwerk. Het feit dat mijn vrouw dat leuk vind komt voor mij alleen maar goed uit. De pogingen die ik ondernomen heb om wat in de tuin te doen zijn allemaal op niets uitgelopen. Dus tegenwoordig help ik alleen maar even mee wanneer er iets moet gebeuren dat je met z'n tweeën moet doen en het een en ander aan snoeiwerk. We hebben geen van beiden verstand van bloemen en planten dus er staan in de tuin prachtige planten die een echte tuinman zou omschrijven als onkruid. Maar wij vinden ze mooi. Een oude tuinman heeft me vroeger eens verteld dat onkruid datgene is wat jij onkruid vindt. Dat uitgangspunt hanteren wij dus.
Mijn vrouw heeft wel een hulpje, dat is Jasper, de kat van de buren. Als zij gaat graven dan help hij even mee met graven. Als ze zit te bedenken in welke vorm ze de bloemen neer gaat zetten springt hij uit de struiken in de buurt om je uit je concentratie te halen. Bollen die niet goed geplaatst zijn worden er door hem zonder pardon weer uitgehaald. (Ook de bollen die wel goed zijn geplaatst trouwens.)
Jasper heeft een eigen plekje in de tuin gecreeërd. Op een stuk wild gras dat in de herfst is opgekomen en in het voorjaar is doorgegroeid ligt hij altijd in het zonnetje. Dat gras wordt dan ook niet weggehaald. Maar ja dat heb je met kattenliefhebbers.
Een keer heb ik ook mijn best gedaan. Ik wilde een bloemperk leggen, gewoon omdat ik er zin in had. Bij het tuincentrum plantjes gekocht, zo'n ding waarmee je gaten in de grond maakt voor het plantje en aan de slag. Twee dagen later was het perk leeg, mijn vrouw veegde met de achterkant van haar hand over haar voorhoofd en zei: "Er sprongen hier allemaal groene dingen omhoog, het zag er niet uit, maar even een half uurtje graven en het is weer schoon. Zullen we hier wat perkplantjes planten?" Zo kwam weer een wereldse wijsheid uit: de kok kookt niet thuis, de klusjesman doet niets aan zijn eigen huis en de communicatiespecialist....die communiceert niet....
Als de temperatuur weer wat toeneemt zie ik de twinkeling in de ogen van mijn vrouw. Ze wil de tuin weer in. Nu zijn wij gezegend met een flinke tuin dus valt er veel te doen, eigenlijk het hele jaar door.
 |
| Foto: stock.xchng |
Ik zelf ben niet zo'n liefhebber van tuinwerk. Het feit dat mijn vrouw dat leuk vind komt voor mij alleen maar goed uit. De pogingen die ik ondernomen heb om wat in de tuin te doen zijn allemaal op niets uitgelopen. Dus tegenwoordig help ik alleen maar even mee wanneer er iets moet gebeuren dat je met z'n tweeën moet doen en het een en ander aan snoeiwerk. We hebben geen van beiden verstand van bloemen en planten dus er staan in de tuin prachtige planten die een echte tuinman zou omschrijven als onkruid. Maar wij vinden ze mooi. Een oude tuinman heeft me vroeger eens verteld dat onkruid datgene is wat jij onkruid vindt. Dat uitgangspunt hanteren wij dus.
Mijn vrouw heeft wel een hulpje, dat is Jasper, de kat van de buren. Als zij gaat graven dan help hij even mee met graven. Als ze zit te bedenken in welke vorm ze de bloemen neer gaat zetten springt hij uit de struiken in de buurt om je uit je concentratie te halen. Bollen die niet goed geplaatst zijn worden er door hem zonder pardon weer uitgehaald. (Ook de bollen die wel goed zijn geplaatst trouwens.)
Jasper heeft een eigen plekje in de tuin gecreeërd. Op een stuk wild gras dat in de herfst is opgekomen en in het voorjaar is doorgegroeid ligt hij altijd in het zonnetje. Dat gras wordt dan ook niet weggehaald. Maar ja dat heb je met kattenliefhebbers.
Een keer heb ik ook mijn best gedaan. Ik wilde een bloemperk leggen, gewoon omdat ik er zin in had. Bij het tuincentrum plantjes gekocht, zo'n ding waarmee je gaten in de grond maakt voor het plantje en aan de slag. Twee dagen later was het perk leeg, mijn vrouw veegde met de achterkant van haar hand over haar voorhoofd en zei: "Er sprongen hier allemaal groene dingen omhoog, het zag er niet uit, maar even een half uurtje graven en het is weer schoon. Zullen we hier wat perkplantjes planten?" Zo kwam weer een wereldse wijsheid uit: de kok kookt niet thuis, de klusjesman doet niets aan zijn eigen huis en de communicatiespecialist....die communiceert niet....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten