Door: Jeroen Geerts
Al eerder vertelde ik over de verrijking van het leven na het plotseling stiefvader worden. Daarmee is het leven nog niet klaar. Kinderen worden groot en krijgen ook kinderen en je wordt dus automatisch opa.
Nee, ik moet zeggen: plotseling wordt je opa! Natuurlijk weet je 9 maanden dat het er aan zit te komen, maar toch lijkt het wel of je plotseling oud wordt. Opa's zijn namelijk oud. Dit gegeven blijft me al mijn hele leven bij. Als je het hebt over "opa" dan gaat het over een man die met een stok over straat strompelt en gehopen moet worden met oversteken. De kwiekheid is eruit. De stramheid heeft toegeslagen.
Het lijkt bij mij ook wel het geval. Ik ben nog nooit zo'n stijve hark geweest als de laatste weken. Opstaan kost me moeite, alle spieren doen pijn. Kortom, ik ben een ouwe lul geworden.
We zien dit ook bij onze katten trouwens. Daar is natuurlijk kortgeleden een kitten bijgekomen en de voormalig jongste, door ons altijd liefdevol aangeduid als "kleine" is binnen een dag veranderd in een ouwe theemuts. Chagerijnig als de kitten heen en weer vliegt door het huis waar zij tot voor kort zelf heen en weer vloog.
Wij zijn nu ook oude theemutsen geworden. "Hij blijft toch wel rustig? Niet gillen en janken toch? Pas op! Niet te wild, anders gaat de vouw uit opa's broek!" Helemaal blij als ze weer naar huis gaan.
Maar het geeft ook een verrijking: ik moet nu al glimlachen bij de gedachte aan de eerste die zegt; " Goh, wat lijkt tie op opa!"
 |
| Quint |
Nee, ik moet zeggen: plotseling wordt je opa! Natuurlijk weet je 9 maanden dat het er aan zit te komen, maar toch lijkt het wel of je plotseling oud wordt. Opa's zijn namelijk oud. Dit gegeven blijft me al mijn hele leven bij. Als je het hebt over "opa" dan gaat het over een man die met een stok over straat strompelt en gehopen moet worden met oversteken. De kwiekheid is eruit. De stramheid heeft toegeslagen.
Het lijkt bij mij ook wel het geval. Ik ben nog nooit zo'n stijve hark geweest als de laatste weken. Opstaan kost me moeite, alle spieren doen pijn. Kortom, ik ben een ouwe lul geworden.
We zien dit ook bij onze katten trouwens. Daar is natuurlijk kortgeleden een kitten bijgekomen en de voormalig jongste, door ons altijd liefdevol aangeduid als "kleine" is binnen een dag veranderd in een ouwe theemuts. Chagerijnig als de kitten heen en weer vliegt door het huis waar zij tot voor kort zelf heen en weer vloog.
Wij zijn nu ook oude theemutsen geworden. "Hij blijft toch wel rustig? Niet gillen en janken toch? Pas op! Niet te wild, anders gaat de vouw uit opa's broek!" Helemaal blij als ze weer naar huis gaan.
Maar het geeft ook een verrijking: ik moet nu al glimlachen bij de gedachte aan de eerste die zegt; " Goh, wat lijkt tie op opa!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten