Door Jeroen Geerts
Het gevaar bestaat dat als ik over Pinkpop schrijf (of muziek in het algemeen), ik verward wordt met een andere Jeroen Geerts. Hij is ook journalist en schrijft over muziek in Limburg. Mijn verhaal gaat echter niet over muziek maar over trends.
Regelmatig ben ik gevraagd om een keer mee te gaan naar Pinkpop. Ik vind muziek leuk, houd van een grote variëteit aan soorten muziek en zou dan ook wel in het publiek passen. Wat mij tegenhield is een opgelopen gehoorbeschadiging.
Bij het maken van video-opnames van een hardrockband in Zoetermeer kwam vlak voor de start een dame langs die oordopjes uitdeelde. Ik zei natuurlijk heel stoer nee. We zaten helemaal achter in de zaal, wat kon er nou gebeuren. Maar ik begon toch wel te twijfelen toen de geluidtechnicus en de man van het licht gretig hun oordopjes namen en in hun oren propten.
Het was 2 uur lang hel. Met mijn camera tegen mijn ene oor en een vinger in mijn andere oor probeerde ik er nog wat van te maken. De dame met de oordopjes was natuurlijk al lang verdwenen. Door mijn eigen gedrag (een oor afsluiten en de andere niet) liep ik schade op. Eerst wekenlang een piep in mijn oor en vervolgens de rest van mijn leven suizingen en een verminderd onderscheidingsvermogen. (Vooral lastig om met mensen te praten in een rumoerige omgeving.)
Natuurlijk zou ik wel naar een concert kunnen, oordoppen in (nu wel) en genieten van de sfeer. En dan liefst de sfeer van nieuwe dingen. Daar mis ik wat. Het valt me een beetje tegen dat Pinkpop het kennelijk moet hebben van grote namen voor een wat ouder publiek: Paul McCartney, Lionel Richie maar ook Rammstein en de Red Hot Chili Peppers zijn de boegbeelden waarmee het publiek wordt gelokt.
Het lijkt mij dat Pinkpop mee gaat in de trend van het kiezen voor een doelgroep die steeds groter wordt: de wat oudere muziekliefhebber. Mag, kan....het is een keuze. Ik zou kiezen voor een jonger publiek om juist die oudere doelgroep wat bij de tijd te houden. Het hoeft niet direct een Dancefeest te worden. Maar ik zou Nicky Romero met Paul McCartney wel een leuke combinatie vinden. Het zou me denk ik wel kunnen verleiden om naar Pinkpop te gaan.
Het gevaar bestaat dat als ik over Pinkpop schrijf (of muziek in het algemeen), ik verward wordt met een andere Jeroen Geerts. Hij is ook journalist en schrijft over muziek in Limburg. Mijn verhaal gaat echter niet over muziek maar over trends.
Foto: Gianni Taranto |
Regelmatig ben ik gevraagd om een keer mee te gaan naar Pinkpop. Ik vind muziek leuk, houd van een grote variëteit aan soorten muziek en zou dan ook wel in het publiek passen. Wat mij tegenhield is een opgelopen gehoorbeschadiging.
Bij het maken van video-opnames van een hardrockband in Zoetermeer kwam vlak voor de start een dame langs die oordopjes uitdeelde. Ik zei natuurlijk heel stoer nee. We zaten helemaal achter in de zaal, wat kon er nou gebeuren. Maar ik begon toch wel te twijfelen toen de geluidtechnicus en de man van het licht gretig hun oordopjes namen en in hun oren propten.
Het was 2 uur lang hel. Met mijn camera tegen mijn ene oor en een vinger in mijn andere oor probeerde ik er nog wat van te maken. De dame met de oordopjes was natuurlijk al lang verdwenen. Door mijn eigen gedrag (een oor afsluiten en de andere niet) liep ik schade op. Eerst wekenlang een piep in mijn oor en vervolgens de rest van mijn leven suizingen en een verminderd onderscheidingsvermogen. (Vooral lastig om met mensen te praten in een rumoerige omgeving.)
Natuurlijk zou ik wel naar een concert kunnen, oordoppen in (nu wel) en genieten van de sfeer. En dan liefst de sfeer van nieuwe dingen. Daar mis ik wat. Het valt me een beetje tegen dat Pinkpop het kennelijk moet hebben van grote namen voor een wat ouder publiek: Paul McCartney, Lionel Richie maar ook Rammstein en de Red Hot Chili Peppers zijn de boegbeelden waarmee het publiek wordt gelokt.
Het lijkt mij dat Pinkpop mee gaat in de trend van het kiezen voor een doelgroep die steeds groter wordt: de wat oudere muziekliefhebber. Mag, kan....het is een keuze. Ik zou kiezen voor een jonger publiek om juist die oudere doelgroep wat bij de tijd te houden. Het hoeft niet direct een Dancefeest te worden. Maar ik zou Nicky Romero met Paul McCartney wel een leuke combinatie vinden. Het zou me denk ik wel kunnen verleiden om naar Pinkpop te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten