Door Jeroen Geerts
Daar lag ik dan in mijn bed, in het huis van mijn tante, met op de achtergrond de geluiden van de discotheek van de gebroeders Van Gogh. Die trad op in de houten noodlokalen op het plein van de Fatimaschool in Den Haag.
Die discotheek was eigenlijk een rechtstreekse concurrent van de discotheek van mijn broers. Waar mijn oudste twee broers vanuit ons ouderlijk huis in de Rhenenstraat opereerden, waren de broertjes Van Gogh actief vanaf hun ouderlijk huis om de hoek, op de Soestdijksekade. (De Van Gogh-jes waren een grote familie, de jongste telg was ongeveer van mijn leeftijd, Bart. Je hebt hem vast wel eens gehoord. Hij was jarenlang de stem van Sky-Radio.)
Ik kan me zo voorstellen dat mijn oudste broer absoluut niet weet waar ik het over heb omdat hij die concurrentie nooit zo heeft ervaren. Het bestond dan ook vooral in mijn hoofd. De disco van onze familie was natuurlijk veel beter, nee, die was de beste van Den Haag. Met optredens in vooral de ontmoetingsruimte voor de jeugd van de katholieke kerk waren ze 'top of the bill'. Wat mij betreft dan.
Maar ondertussen lag ik in dat bed, proberen te slapen, met op de achtergrond de nieuwste hit van de Golden Earring: Back Home (1970). En dat 'op de achtergrond' was dan ook zeer relatief. Een houten gebouwtje, enkel glas, ik kon alles letterlijk volgen. Ik was te jong en mocht zeker nog niet naar de disco. Verder dan een feestje in de kelder van een klasgenoot ben ik niet gekomen in die tijd.
Gek hoe de menselijke geest dan werkt. Als 'Back Home' weer eens te horen is, dan komt in een flits alles boven: bed, disco, concurrentie..... Nog gekker: ik heb dat dan weer niet zo vaak bij dingen die later in mijn leven zijn gebeurt, waar toch ook wel muziek aan te koppelen zou zijn.
 |
| Foto: Ebay |
Die discotheek was eigenlijk een rechtstreekse concurrent van de discotheek van mijn broers. Waar mijn oudste twee broers vanuit ons ouderlijk huis in de Rhenenstraat opereerden, waren de broertjes Van Gogh actief vanaf hun ouderlijk huis om de hoek, op de Soestdijksekade. (De Van Gogh-jes waren een grote familie, de jongste telg was ongeveer van mijn leeftijd, Bart. Je hebt hem vast wel eens gehoord. Hij was jarenlang de stem van Sky-Radio.)
Ik kan me zo voorstellen dat mijn oudste broer absoluut niet weet waar ik het over heb omdat hij die concurrentie nooit zo heeft ervaren. Het bestond dan ook vooral in mijn hoofd. De disco van onze familie was natuurlijk veel beter, nee, die was de beste van Den Haag. Met optredens in vooral de ontmoetingsruimte voor de jeugd van de katholieke kerk waren ze 'top of the bill'. Wat mij betreft dan.
Maar ondertussen lag ik in dat bed, proberen te slapen, met op de achtergrond de nieuwste hit van de Golden Earring: Back Home (1970). En dat 'op de achtergrond' was dan ook zeer relatief. Een houten gebouwtje, enkel glas, ik kon alles letterlijk volgen. Ik was te jong en mocht zeker nog niet naar de disco. Verder dan een feestje in de kelder van een klasgenoot ben ik niet gekomen in die tijd.
Gek hoe de menselijke geest dan werkt. Als 'Back Home' weer eens te horen is, dan komt in een flits alles boven: bed, disco, concurrentie..... Nog gekker: ik heb dat dan weer niet zo vaak bij dingen die later in mijn leven zijn gebeurt, waar toch ook wel muziek aan te koppelen zou zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten