Door: Jeroen Geerts
Trouwe lezers van mijn blog weten dat ik gek ben op ei. Alle soorten, van gepocheerd tot gebakken, omelet en gekookt. Als ik een lekker eitje kan scoren laat ik dat ook niet na.
Zeker als ik in een duur restaurant in het Gooi ben voor een lunchafspraak, dan denk ik bij mezelf: laat ik eens gaan proeven hoe het eitje hier smaakt. In dat soort restaurants zoeken ze natuurlijk de meest mooie en grote eieren voor hun lunchmaaltijd en als je een uitsmijter besteld is dat meestal nog van drie eieren. Dus op het volle terras met hier en daar een bekende Nederlander, heb ik een uitsmijter besteld.
Het eten van uitsmijters is een al jarenlang door mij toegepast ritueel. Je snijdt zoveel mogelijk om het zonnetje (het bolletje ei-geel in het midden dat in een goed restaurant altijd nog heel is!) heen. Als alleen dat zonnetje nog op je bord ligt (of drie bij een goed restaurant) dan steek je dat in een keer in je mond. Heerlijk!
Alleen in Hilversum waren de eieren van een enorm formaat en toen ik het laatste zonnetje in mijn mond propte (anders kan ik het niet uitdrukken) zat ik daar met bolle wangen op een overvol terras. Je kent vast het gevoel wel als je teveel ineens probeert in je mond te stoppen en er eigenlijk geen ruimte meer is om te kauwen. Mijn afspraak keek verbijsterd naar mijn eetgewoonte en aan de tafel naast ons schoten de meiden die daar zaten spontaan in de lach bij het zien van mijn worsteling. Het duurde niet lang of iedereen in mijn blikveld op het terras zat vol lachend naar me te kijken.
Uitgelachen. Op een overvol terras in Hilversum. Ach, ik kan nog wel altijd vol trots vertellen dat ik een keer ben uitgelachen door Katja én Bridget Schuurmans samen. Hé, dat kunnen niet veel mensen zomaar zeggen!
 |
| Foto: Steve Woods |
Zeker als ik in een duur restaurant in het Gooi ben voor een lunchafspraak, dan denk ik bij mezelf: laat ik eens gaan proeven hoe het eitje hier smaakt. In dat soort restaurants zoeken ze natuurlijk de meest mooie en grote eieren voor hun lunchmaaltijd en als je een uitsmijter besteld is dat meestal nog van drie eieren. Dus op het volle terras met hier en daar een bekende Nederlander, heb ik een uitsmijter besteld.
Het eten van uitsmijters is een al jarenlang door mij toegepast ritueel. Je snijdt zoveel mogelijk om het zonnetje (het bolletje ei-geel in het midden dat in een goed restaurant altijd nog heel is!) heen. Als alleen dat zonnetje nog op je bord ligt (of drie bij een goed restaurant) dan steek je dat in een keer in je mond. Heerlijk!
Alleen in Hilversum waren de eieren van een enorm formaat en toen ik het laatste zonnetje in mijn mond propte (anders kan ik het niet uitdrukken) zat ik daar met bolle wangen op een overvol terras. Je kent vast het gevoel wel als je teveel ineens probeert in je mond te stoppen en er eigenlijk geen ruimte meer is om te kauwen. Mijn afspraak keek verbijsterd naar mijn eetgewoonte en aan de tafel naast ons schoten de meiden die daar zaten spontaan in de lach bij het zien van mijn worsteling. Het duurde niet lang of iedereen in mijn blikveld op het terras zat vol lachend naar me te kijken.
Uitgelachen. Op een overvol terras in Hilversum. Ach, ik kan nog wel altijd vol trots vertellen dat ik een keer ben uitgelachen door Katja én Bridget Schuurmans samen. Hé, dat kunnen niet veel mensen zomaar zeggen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten