Door Jeroen Geerts
Bij elkaar geraapt zooitje. Dat was het eigenlijk, meer niet. Van relaties geleende of geregelde spullen. Niet meer gebruikte video-apparatuur van ministeries. Gegunde apparaten van goedwillende partnerorganisaties. Daarmee maakte we (op mijn werk) in het begin van het eerste decennium van deze eeuw televisie.
Tenslotte zaten we in die tijd ook ademloos te kijken naar nieuwsbeelden van de golf-oorlog: schimmige groene beelden vol ruis, van lichtflitsen en langsrijdende, nauwelijks herkenbare voertuigen. De inhoud, we vraten het.
Een bij elkaar geregeld rommeltje en een grote groep enthousiaste vrijwilligers, daarmee deden we het. De boodschap was inhoudelijk goed en daarom werden technische onvolkomenheden redelijk geaccepteerd. (Er waren natuurlijk altijd wel schampere opmerkingen maar meestal intern, van mensen die niet meewerkten.)
Zoals wel vaker bij dit soort projecten moest het wel elke keer beter en groter. Het laatste project waar ik aan meedeed was een verkiezingsuitzending, live vanaf 4 locaties met een groep van 60 vrijwilligers. Eigenlijk net te hoog gegrepen (zoals elke keer) maar dus ook een enorme uitdaging (zoals elke keer).
Technisch waren de eindjes maar net aan elkaar te knopen, veel dingen dreigden ernstig mis te gaan. De stress sloeg toe. Vrijwilligers begonnen te morren en te twijfelen aan de haalbaarheid van het project. Een van die vrijwilligers was mijn broer. Vroeg-gepensioneerd en met een speciale vergunning om vrijwilligerswerk bij ons te doen zat hij bij de laatste vergadering voor de uitzending. Waar iedereen negatief opgewonden raakte door de dingen die niet helemaal (of helemaal niet) geregeld waren en dreigden mis te gaan, bleef hij de rust zelve.
Na de vergadering vroeg ik hem of hij zich geen zorgen maakt en dat deed hij niet. "Jij organiseert dit dus het komt wel goed", was zijn antwoord. Een meer eervol antwoord had ik niet kunnen krijgen.
Natuurlijk ging er van alles mis. Technisch en inhoudelijk. Maar de groep vrijwilligers maakten een uitzending van formaat. Een enorme prestatie. De kijkcijfers waren hoog, de waardering ook. Mensen willen op de hoogte blijven, desnoods door groene lichtflitsen met ondertiteling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten