Door Jeroen Geerts
"Ohhh, kijk eens wat een mooie daar aan komt", roept Mar terwijl we op het terrasje in Skiathos een ontbijt zitten te verorberen. Ze is helemaal weg van klassieke Peugeots en er komt een Peugeot 404, stationwagen aangereden door de winkelstraat.
Hij is in redelijke uiterlijke staat voor Griekse begrippen. Die hebben niet zoveel met klassieke auto's, het moet vooral functioneel zijn.
Snel maakt Mar een foto van de auto, waarvan de motor inmiddels is afgeslagen en niet meer wil starten. Een paar mannen in nette pakken duwen hem verder, tegen de helling op.
Met de fotocamera in de aanslag staan we klaar om nog meer beeld te schieten van de bijzondere auto. En hoe bijzonder is hij.
Ik zie wat afkeurende blikken van voorbijgangers en kijk nog eens goed. Als de wagen voorbij wordt geduwd zien we dat achter in de auto een lijkkist ligt. De mannen die duwen zijn duidelijk gekleed voor een begrafenis. Een oud vrouwtje, geheel in het zwart roept "βλάκας!" naar ons. (Debiel!)
Snel bergen we de camera op en proberen enig respect uit te stralen als de Peugeot voorbij wordt geduwd, tevergeefs natuurlijk. Even later lukt het om (achteruit de helling af, in de drukke, met toeristen gevulde straat) de auto te starten. Hij verdwijnt ploffend en rokend in een smal zijstraatje, gevolgd door de bescheiden begrafenisstoet, op weg naar de begraafplaats.
Ik moet denken aan die keer dat mijn moeder in Zweden een prachtige optocht met bloemen en lokale klederdracht filmde. Je ziet op de film de boze gezichten van de mensen die voorbijlopen. Want, ja, het was een begrafenisoptocht van een kind. De opname wordt dan ook bruusk afgebroken als mijn moeder het in de gaten krijgt. Het is het enige dat je kan doen. Goedmaken gaat niet meer. Wij zaten daar in Skiathos met een rood hoofd op het terras en niet van de felle zon.
"Ohhh, kijk eens wat een mooie daar aan komt", roept Mar terwijl we op het terrasje in Skiathos een ontbijt zitten te verorberen. Ze is helemaal weg van klassieke Peugeots en er komt een Peugeot 404, stationwagen aangereden door de winkelstraat.
Skiathos, 15 juni 2015 |
Hij is in redelijke uiterlijke staat voor Griekse begrippen. Die hebben niet zoveel met klassieke auto's, het moet vooral functioneel zijn.
Snel maakt Mar een foto van de auto, waarvan de motor inmiddels is afgeslagen en niet meer wil starten. Een paar mannen in nette pakken duwen hem verder, tegen de helling op.
Met de fotocamera in de aanslag staan we klaar om nog meer beeld te schieten van de bijzondere auto. En hoe bijzonder is hij.
Ik zie wat afkeurende blikken van voorbijgangers en kijk nog eens goed. Als de wagen voorbij wordt geduwd zien we dat achter in de auto een lijkkist ligt. De mannen die duwen zijn duidelijk gekleed voor een begrafenis. Een oud vrouwtje, geheel in het zwart roept "βλάκας!" naar ons. (Debiel!)
Snel bergen we de camera op en proberen enig respect uit te stralen als de Peugeot voorbij wordt geduwd, tevergeefs natuurlijk. Even later lukt het om (achteruit de helling af, in de drukke, met toeristen gevulde straat) de auto te starten. Hij verdwijnt ploffend en rokend in een smal zijstraatje, gevolgd door de bescheiden begrafenisstoet, op weg naar de begraafplaats.
Ik moet denken aan die keer dat mijn moeder in Zweden een prachtige optocht met bloemen en lokale klederdracht filmde. Je ziet op de film de boze gezichten van de mensen die voorbijlopen. Want, ja, het was een begrafenisoptocht van een kind. De opname wordt dan ook bruusk afgebroken als mijn moeder het in de gaten krijgt. Het is het enige dat je kan doen. Goedmaken gaat niet meer. Wij zaten daar in Skiathos met een rood hoofd op het terras en niet van de felle zon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten