Door Jeroen Geerts
We zijn klaar met IKEA. Als ik het zo eens aanzie dan is voor mij IKEA ten onder gegaan aan zijn succes. NU een van de grootste meubelwarenhuizen, maar ik kom er al sinds het begin van de jaren 80. Heb daar mijn eerste grenen bankstel gekocht en mijn tweede en ook nog mijn derde.
Er zijn stoelen vandaan gekomen, potten en pannen, lampen, servies en nog wat andere hebbedingetjes. Tel maar niet hoeveel Billy's er in ons huis staan. Ook kocht ik er een leren bank en de opvolger van die bank. Kortom, ik denk dat ik wel een trouwe klant ben.
De laatste tien jaar probeer ik echter een beetje de drukte te mijden. Ik wordt altijd erg chagrijnig van de mierenhoop waar je in terecht komt als je naar IKEA gaat. Het lijkt wel altijd druk en dat geeft je weinig gelegenheid om op je gemak rond te kijken en te kiezen. Daarbij vond ik de maaltijden altijd wel lekker dus mijn methode was om zo tegen etenstijd 's avonds naar IKEA te gaan. ('s Morgens is nauwelijks een optie omdat dan de bejaarden uit de buurt koffie komen drinken en de moeders met kinderen uit de buurt samen een taartje nuttigen terwijl de kinderen in de IKEA kinderopvang zitten of op het speelplein in het restaurant herrie maken. Druk dus.)
Ik ben een groot fan van de Zweedse balletjes met die vreemde grijze saus, een moppie jam erbij geserveerd met krieltjes. Heerlijk. Doe mij maar een portie van 20. In verband met het inrichten van een klein-kinderkamer hadden we wat kleinood nodig en togen we naar IKEA. Doordeweekse dag, zullen we het tussen de middag proberen? Eten we ook nog wat daar.
Maar foute boel. Enorm druk. We hebben alle spullen verzameld en ons vervolgens gemeld in het restaurant. Druk, druk, druk. Lange rij wachtenden, bijna geen tafeltjes beschikbaar. ("Mag ik bij u aanschuiven?" "Nee, deze zijn bezet" en een half uur later zit ze nog alleen. Duwen, trekken voordringen. Donderwolken pakken zich samen boven mijn hoofd.
Wat ik echter nooit bij IKEA had verwacht is dat ik een Paarse Krokodil ervaring zou hebben: Uiteindelijk aangekomen bij de toonbank deed ik mijn bestelling. 15 Zweedse balletjes, met jam en krieltjes. De balletjes werden door een jongedame op het bord gekwakt. Daarna volgde de opmerking van haar: "puree of patat". Ik zeg: "Krieltjes graag, aardappeltjes" Zij, nu iets nadrukkelijker: "Puree of Patat". Ik wijs naar de krieltjes die verleidelijk in de warmhoudbak achter de toonbank zichtbaar zijn en zeg terwijl het water me in de mond loop: "Deze wil ik graag, lekker, aardappelen". Maar ze blijft kortaf vasthouden aan de opdrachten die haar gegeven zijn: "Nee, bij balletjes alleen PUREE of PATAT" zegt ze nu met een nadruk alsof ze "befehl ist befehl" roept naar me.
Ik vind geen van beiden lekker. Met een zucht bestel ik dan maar puree, waarvan ik weet dat ik het meeste laat staan. "Nog wat anders?" vraagt de jongedame. Ze is duidelijk van de korte bevelen. Ik vraag "Jam", zei zegt: "Zelf pakken bij balie daar" en keert zich naar de volgende klant die al in elkaar krimpt nu de feeks zich tot hem richt.
Daarna bleek de soep op. "5 Minuten wachten" roept een baliemedewerker. En is de Carpaccio van Marja te smerig voor woorden. Niet alleen niet lekker, er zit ook een hard stuk in dat niet te eten is. Tussen alle drukte heb je dan ook geen zin om te gaan klagen. (Waar? Bij de toonbank waar het dringen is of bij de caissière waar het superdruk is?) dus we zijn er klaar mee. We gaan niet meer eten bij IKEA en ik wil ook niet meer bij de IKEA Family horen. Bah.
 |
| Foto: Google Streetview |
Er zijn stoelen vandaan gekomen, potten en pannen, lampen, servies en nog wat andere hebbedingetjes. Tel maar niet hoeveel Billy's er in ons huis staan. Ook kocht ik er een leren bank en de opvolger van die bank. Kortom, ik denk dat ik wel een trouwe klant ben.
De laatste tien jaar probeer ik echter een beetje de drukte te mijden. Ik wordt altijd erg chagrijnig van de mierenhoop waar je in terecht komt als je naar IKEA gaat. Het lijkt wel altijd druk en dat geeft je weinig gelegenheid om op je gemak rond te kijken en te kiezen. Daarbij vond ik de maaltijden altijd wel lekker dus mijn methode was om zo tegen etenstijd 's avonds naar IKEA te gaan. ('s Morgens is nauwelijks een optie omdat dan de bejaarden uit de buurt koffie komen drinken en de moeders met kinderen uit de buurt samen een taartje nuttigen terwijl de kinderen in de IKEA kinderopvang zitten of op het speelplein in het restaurant herrie maken. Druk dus.)
Ik ben een groot fan van de Zweedse balletjes met die vreemde grijze saus, een moppie jam erbij geserveerd met krieltjes. Heerlijk. Doe mij maar een portie van 20. In verband met het inrichten van een klein-kinderkamer hadden we wat kleinood nodig en togen we naar IKEA. Doordeweekse dag, zullen we het tussen de middag proberen? Eten we ook nog wat daar.
Maar foute boel. Enorm druk. We hebben alle spullen verzameld en ons vervolgens gemeld in het restaurant. Druk, druk, druk. Lange rij wachtenden, bijna geen tafeltjes beschikbaar. ("Mag ik bij u aanschuiven?" "Nee, deze zijn bezet" en een half uur later zit ze nog alleen. Duwen, trekken voordringen. Donderwolken pakken zich samen boven mijn hoofd.
Wat ik echter nooit bij IKEA had verwacht is dat ik een Paarse Krokodil ervaring zou hebben: Uiteindelijk aangekomen bij de toonbank deed ik mijn bestelling. 15 Zweedse balletjes, met jam en krieltjes. De balletjes werden door een jongedame op het bord gekwakt. Daarna volgde de opmerking van haar: "puree of patat". Ik zeg: "Krieltjes graag, aardappeltjes" Zij, nu iets nadrukkelijker: "Puree of Patat". Ik wijs naar de krieltjes die verleidelijk in de warmhoudbak achter de toonbank zichtbaar zijn en zeg terwijl het water me in de mond loop: "Deze wil ik graag, lekker, aardappelen". Maar ze blijft kortaf vasthouden aan de opdrachten die haar gegeven zijn: "Nee, bij balletjes alleen PUREE of PATAT" zegt ze nu met een nadruk alsof ze "befehl ist befehl" roept naar me.
Ik vind geen van beiden lekker. Met een zucht bestel ik dan maar puree, waarvan ik weet dat ik het meeste laat staan. "Nog wat anders?" vraagt de jongedame. Ze is duidelijk van de korte bevelen. Ik vraag "Jam", zei zegt: "Zelf pakken bij balie daar" en keert zich naar de volgende klant die al in elkaar krimpt nu de feeks zich tot hem richt.
Daarna bleek de soep op. "5 Minuten wachten" roept een baliemedewerker. En is de Carpaccio van Marja te smerig voor woorden. Niet alleen niet lekker, er zit ook een hard stuk in dat niet te eten is. Tussen alle drukte heb je dan ook geen zin om te gaan klagen. (Waar? Bij de toonbank waar het dringen is of bij de caissière waar het superdruk is?) dus we zijn er klaar mee. We gaan niet meer eten bij IKEA en ik wil ook niet meer bij de IKEA Family horen. Bah.
@jeroen2punt0: Helemaal klaar met @IKEANederland. http://bit.ly/1md3kTV
BeantwoordenVerwijderen@IKEANederland > @jeroen2punt0 Hej Jeroen, vervelend om te horen dat je klaar met ons bent. Kunnen we je ergens mee van dienst zijn?
@jeroen2punt0 > @IKEANederland misschien dat mijn blog jullie een hint geeft? http://jeroengeerts.blogspot.nl/2014/05/ikea.html …
@IKEAHelpt > @jeroen2punt0
BeantwoordenVerwijderenHej Jeroen, het spijt ons dat je een negatieve ervaring hebt gehad tijdens je bezoek. Onze oprechte excuses hiervoor. We doen ons best je zo goed en vriendelijk mogelijk te helpen. Uit je blog blijkt dat wij hierin niet altijd slagen. We zullen hier intern de nodige aandacht aan besteden zodat herhaling kan worden voorkomen. Graag tot ziens bij IKEA!
@jeroen2punt0 > @IKEAHelpt
Hallo IKEA. Dank voor jullie aandacht voor dit probleem.
En het is inderdaad opgelost: IKEA heeft de krieltjes helemaal van het menu gehaald.
BeantwoordenVerwijderen