Door Jeroen Geerts
Wat kan ik genieten van de lente. Het lekkere weer begint en je kunt weer in de tuin hangen. Kijken naar het leven op die paar vierkante meter privacy.
Sinds dit jaar hebben we een nieuwe merelfamilie. De oude merel die vorig jaar nog met zijn vrouwtje rondhipte liep er tegen de winter een beetje mottig bij en hij was duidelijk klaar na het opvoeden van zijn zoveelste gezin. Hij is waarschijnlijk opgevolgd door zijn een van zijn zonen. We noemen hem Maart.
Maart is duidelijk een zoon van zijn vader. Voor de duvel niet bang en samen met zijn vrouwtje maakt hij de tuin onveilig en jaagt de katten op de kast. Komt de kat te dicht in de buurt van het geplande nest, dan worden er luchtaanvallen uitgevoerd waarbij de kat vol op de kop wordt gepikt door Maart of zijn vrouw. De buitenkatten hebben het daarom maar opgegeven en zijn tot een wapenstilstand gekomen. De merels hippen gewoon in de buurt van de katten rond en de katten doen opvallend hun best om de merels niet te zien.
 |
| Maart met zijn vrouwtje |
Maart die hoog in de boom het hoogste woord fluit naar andere merels in de buurt. Dat hadden we nou gemist vorig jaar. De vader van Maart had het allemaal wel gehad en hield zijn bekkie.
Verder ben ik geen tuin- of natuurfreak. Ik ben geen Jan Wolkers (de enige spuugbeestjes in de tuin zijn de kleinkinderen), ik werk alleen in de tuin als het echt moet, maar genieten doe ik wèl.
UPDATE 23 mei 2012
Op dezelfde plaats waar ik de foto van Maart en zijn vrouwtje nam is hij door een jonge buurtkat gegrepen en waarschijnlijk gedood. De bravoure van Maart heeft hem de das omgedaan bij een van de jonge katten die de hiërarchie in de tuin nog niet begrijpt.....
UPDATE 23 mei 2012
Op dezelfde plaats waar ik de foto van Maart en zijn vrouwtje nam is hij door een jonge buurtkat gegrepen en waarschijnlijk gedood. De bravoure van Maart heeft hem de das omgedaan bij een van de jonge katten die de hiërarchie in de tuin nog niet begrijpt.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten