Automaten

Waar het effe kan moet bij mij alles automatisch. Dat komt waarschijnlijk omdat onze familie redelijk technisch is georiënteerd. Al vroeg werd er met bandrecorders gesleept, aan brommers en fietsen gesleuteld en later natuurlijk ook aan auto's. Dat heb je met een vader die 
leraar autotechniek was. 

Maar alles automatisch maken of in ieder geval elektrisch met een knopje dat hebben een aantal van ons toch echt in ons zelf zitten. Ik weet nog wel dat ik gefascineerd naar de Thunderbirds zat te kijken, hoe telkens als er iets in de wereld gebeurde mannetjes plaatsnamen op banken en via gaten in de vloer naar raketten en duikboten werden vervoerd. Nu waren raketten ook al een 'ding' bij ons, maar het automatische  vervoer dat in de meeste gevallen ongeveer de helft van de aflevering in beslag nam was voor mij het mooiste. Als ik er nu naar kijk denk ik: "ja, ja weten we nu wel...verder met het verhaal!"

Later kwam de fascinatie voor Star Trek. Niet alleen de respectvolle toekomst die beschreven werd (zonder dat elk buitenaards volk kwaadaardig was) maar ook de automatisch deuren. Wow! Die wil ik ook! Vooral het gedachten lezen dat de deuren deden was briljant. Als je er langs liep gingen ze niet open maar wilde je er doorheen gingen ze wel open, ook als je op precies dezelfde manier kwam aanlopen.  

Veel kijken naar dit soort dingen maakt je creatiever. Je bedenkt allerlei dingen en soms voer

je ze uit. Je wordt iemand die oplossingen zoekt voor problemen waar anderen het opgeven. Ik weet nog wel dat we tien jaar geleden een Amiga computer als aansturing moesten gebruiken om een filmpje op een PC te starten. Nou kun je die niet makkelijk aan elkaar knopen, maar er kwam op een zeker moment stroom uit de Amiga. Daarmee klikten we op een omgebouwde computermuis die daardoor op het play-knopje van het filmpje drukte. Het werkte, tot stomme verbazing van een hoop mensen die hele dure en moeilijke oplossingen hadden bedacht voor hetzelfde probleem. Het werkte zelfs zo goed dat het een paar jaar heeft gefunctioneerd tot we op een ander systeem overgingen. 

Een paar jaar geleden bedacht ik een systeem om een schilderij opzij te laten schuiven als de beamer aanging zodat deze op de muur kon projecteren. Alle onderdelen in huis gehaald, maar andere projecten hadden voorrang dus helaas is het nooit uitgevoerd. 

Maar nog steeds kan ik kwijldraadjes aan mijn mond krijgen als ik bijvoorbeeld bij mijn zwager in zijn kamer zie dat hij zijn beamer aandoet, het licht automatisch dimt en het scherm uit het plafond komt zakken.  Ahhhh.....beam me up, Scotty!