Vroeger was alles beter.

Ik haat die uitspraak: vroeger was alles beter. Mijn vrouw, die werkt in een verzorgingshuis, wordt er nogal eens mee geconfronteerd en we moeten er altijd om lachen. Vroeger was alles anders, ja, dat klopt. Maar dat is nog geen reden om in het verleden te blijven hangen. 

Heel even twijfelde ik aan mezelf na een gesprek met mijn zusje die opmerkte dat mijn blogs toch wel veel en vaak over het verleden gingen. Ben ik zelf blijven hangen? 

Ik ben nog steeds trots dat ik niet "hang" aan Radio 2 met de jaren 60 en 70 muziek. Ik ga nog steeds voor de jeugd-radiozenders en de bijbehorende muziek. Okay, ik ben niet gecharmeerd van de presentatie en het gedrag van DJ's maar dat heeft niets met leeftijd te maken, ik wil muziek horen als ik naar de radio luister of ik kies voor informatie. Een soort van mengelmoes waarbij zowel de muziek als de informatie slecht uit de verf komt vind ik afschuwelijk.  

Ik heb geen verzameling oude films waar ik keer-op-keer naar kijk, geen Ben Hur, Sound of Music, Knotsgekke Kerels in hun Vliegende kratten....(oeps, dat was het standaard rijtje van EuroCinema in Den Haag. Dat werd op een gegeven moment een soort "nostalgie bioscoop" voordat ze hun deuren definitief sloten.) Als ik een film heb gezien hoef ik geen tweede keer, maar kijk ik uit naar nieuwe producties. Ik kan er wel over praten, over die film die ik toen een keer gezien heb. Die was goed, moet je eens opzoeken. 

Nieuwe dingen adopteer ik sneller dan leeftijdsgenoten, zie ik. Naar mijn overtuiging is je actieve leven voorbij als je dat niet meer doet. Dus voor mij de nieuwste telefoon, tablet, laptop, computer en software. Als het tenminste een verbetering is. Als ik die verbetering niet zie dan ga ik niet mee. 


FotoJeremiah Castro
Ik kijk met belangstelling uit naar de toekomst en blijf leren van nieuwe dingen. Zolang je die blik blijft houden en de belangstelling en nieuwsgierigheid vasthoudt ga je mee met je tijd. Onlangs heb ik het boek "Generatie Z" gelezen. Zie hier een uittreksel. Mijn conclusie is dat ik veel herken in de jongeren waar ik mee werk. Interessant! Al eerder kwam ik in een blog tot de conclusie dat we moeten meeveranderen, anders verdwijnen we, in oblivion.

Moet je mee met alles? Nou, bijna alles. Ik doe niet mee met spelletjes voor de computer, tablet of telefoon. "Ah, toch een ouwe lul", hoor ik mijn kinderen zeggen. 

Als je mijn verhalen kunt waarderen deel ze dan op de Facebook, of druk op de like-knop onder de blog of de Google+1 knop ernaast. (Als je mijn verhalen niet kunt waarderen deel ze dan met een naar commentaar erbij.) Je kunt je ook abonneren op de verhalen als je je e-mailadres invult op de blogsite of de blog gaat volgen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten


Je kunt me ook volgen op: