Door: Jeroen Geerts
Eigenlijk wilde ik dit stukje 'het drama van de kortingsbon' noemen, maar het zal wel aan mij liggen dus moet ik niet te hoog van de toren blazen.
Zoals ik goed ben voor het uitzoeken van de goedkoopste luiers, zo moet ik ook op jacht naar de goedkoopste manier om pretparken te bezoeken. Dat werkt niet altijd even goed via Google. Waar ik voor Drievliet binnen de kortste keren kortingsbonnen te pakken had en nog extra 'ouwe lullen' korting voor mijzelf bedongen kreeg, ging het voor Duinrell iets moeizamer.
Op internet was niet echt iets te vinden behalve veel sites die op jacht waren naar mijn E-mailadres en verder niets te bieden hadden. Toen kwam ik op pagina 12 of zo, korting via ING rentepunten tegen. "Heb ik die nog?" dacht ik bij mezelf. Ik had er een hele hoop, maar die waren op een gegeven moment verlopen, of toch niet. Er was veel over te doen geweest. Uiteindelijk blijk ik ruim 100 duizend punten te hebben. Wow! Zoveel?
Meteen gekeken hoe ik met korting, met kleinkinderen naar Duinrell kan. Voor maar 750 punten krijg ik maar liefst € 7,50 korting. Dat scheelt een slok op een borrel van 23 euro. Meteen de punten aangevraagd en via een complex systeem van opeenvolgende mailtjes en partnersites kom je uiteindelijk op de site van Mr. Ticket, waar je de kaarten kunt aanvragen.
Zoals gezegd, de kaarten waren online bij Duinrell te koop voor € 23,-. Bij Mr. Ticket was de goedkoopste kaart € 28,- en er moest ook nog € 0,50 administratiekosten betaald worden. Daar wordt ik nou echt een beetje kriegel van. Een sigaar uit eigen doos zeg maar. De korting verdampt in een klap van 7,50 naar een magere twee euro.
Je meldt het bij de klantenservice van ING en krijgt als antwoord dat ze niet verantwoordelijk zijn voor deze gang van zaken. Hun partner, Mr. Ticket beroept zich er op dat dit nu eenmaal 'de afspraken zijn met Duinrell'.
Natuurlijk kun je afhaken en je rentepunten terugvragen, maar ik ben Hollands: dus twee euro is altijd nog twee euro.
Als je dan ná het kopen vervolgens ontdekt dat een kaartje via de ANWB nog goedkoper was geweest en dan ook zonder dat rentepunten-gedoe, dan daalt het humeur nog verder. Maar kop op, iedereen wordt wel eens opgelicht*, liever voor een paar euro dan voor heel veel geld. Dus op naar Duinrell en een leuke dag gehad.
Wie schetst mijn verbazing als ik drie dagen na het bezoek aan Duinrell een folder van Blokker krijg waarin een bon zit waarmee ik voor € 13,50 naar Duinrell kan........om gek van te worden.
*Alvast een bericht voor de betrokken bedrijven: "opgelicht" is natuurlijk wat sterk uitgedrukt, en "misleidt" is de juridische term die ik zou moeten aanwenden. Echter volgens mijn advocaat, die dit voor 200 rentepunten van de supermarkt en drie zegels van de koffie heeft uitgezocht, mag ik "opgelicht" gebruiken vanuit de journalistieke vrijheid die ik geniet.
Eigenlijk wilde ik dit stukje 'het drama van de kortingsbon' noemen, maar het zal wel aan mij liggen dus moet ik niet te hoog van de toren blazen.
Zoals ik goed ben voor het uitzoeken van de goedkoopste luiers, zo moet ik ook op jacht naar de goedkoopste manier om pretparken te bezoeken. Dat werkt niet altijd even goed via Google. Waar ik voor Drievliet binnen de kortste keren kortingsbonnen te pakken had en nog extra 'ouwe lullen' korting voor mijzelf bedongen kreeg, ging het voor Duinrell iets moeizamer.
Op internet was niet echt iets te vinden behalve veel sites die op jacht waren naar mijn E-mailadres en verder niets te bieden hadden. Toen kwam ik op pagina 12 of zo, korting via ING rentepunten tegen. "Heb ik die nog?" dacht ik bij mezelf. Ik had er een hele hoop, maar die waren op een gegeven moment verlopen, of toch niet. Er was veel over te doen geweest. Uiteindelijk blijk ik ruim 100 duizend punten te hebben. Wow! Zoveel?
Meteen gekeken hoe ik met korting, met kleinkinderen naar Duinrell kan. Voor maar 750 punten krijg ik maar liefst € 7,50 korting. Dat scheelt een slok op een borrel van 23 euro. Meteen de punten aangevraagd en via een complex systeem van opeenvolgende mailtjes en partnersites kom je uiteindelijk op de site van Mr. Ticket, waar je de kaarten kunt aanvragen.
Zoals gezegd, de kaarten waren online bij Duinrell te koop voor € 23,-. Bij Mr. Ticket was de goedkoopste kaart € 28,- en er moest ook nog € 0,50 administratiekosten betaald worden. Daar wordt ik nou echt een beetje kriegel van. Een sigaar uit eigen doos zeg maar. De korting verdampt in een klap van 7,50 naar een magere twee euro.
Je meldt het bij de klantenservice van ING en krijgt als antwoord dat ze niet verantwoordelijk zijn voor deze gang van zaken. Hun partner, Mr. Ticket beroept zich er op dat dit nu eenmaal 'de afspraken zijn met Duinrell'.
Natuurlijk kun je afhaken en je rentepunten terugvragen, maar ik ben Hollands: dus twee euro is altijd nog twee euro.
Als je dan ná het kopen vervolgens ontdekt dat een kaartje via de ANWB nog goedkoper was geweest en dan ook zonder dat rentepunten-gedoe, dan daalt het humeur nog verder. Maar kop op, iedereen wordt wel eens opgelicht*, liever voor een paar euro dan voor heel veel geld. Dus op naar Duinrell en een leuke dag gehad.
Wie schetst mijn verbazing als ik drie dagen na het bezoek aan Duinrell een folder van Blokker krijg waarin een bon zit waarmee ik voor € 13,50 naar Duinrell kan........om gek van te worden.
*Alvast een bericht voor de betrokken bedrijven: "opgelicht" is natuurlijk wat sterk uitgedrukt, en "misleidt" is de juridische term die ik zou moeten aanwenden. Echter volgens mijn advocaat, die dit voor 200 rentepunten van de supermarkt en drie zegels van de koffie heeft uitgezocht, mag ik "opgelicht" gebruiken vanuit de journalistieke vrijheid die ik geniet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten