Door Jeroen Geerts
Beng! De klank van de gong klinkt over het goedgevulde terras. Een paar mensen glimlachen maar de meesten kijken wat verbaast om zich heen om uit te vinden waar het geluid vandaan komt.
Nog een keer. Beng! En weer. Beng! Een paar mensen op het terras gniffelen wat. Wij vragen ons toch echt af wat voor geluid dat is en waarom een paar mensen naarmate het vaker achter elkaar klinkt steeds harder gaan lachen.
Uiteindelijk halen we onze schouders op. Het zal wel iets Grieks zijn, zoals de veel-tonige klanken van de kerkklokken op vrijdagavond, zaterdag en zondag. Hoe krijgen ze toch het geluid van een kathedraal uit een orthodox dorpskerkje, denk je dan. Bij nader onderzoek blijkt dat heel eenvoudig: een grote versterker, speakers in de toren en een cd-speler. Geen klok te bekennen in de klokkentoren bij ons in de buurt.
"Ik heb gister iets verkeerds gegeten" zeg ik tegen Mar. Ik loop over het terras naar de WC. De Grieken zijn de uitvinders van het riool, maar sinds de aanleg eeuwen geleden, hebben ze er ook niets meer aan verbeterd. Zoals bijna overal moet je ook hier je WC papier in de papierbak gooien die naast de pot staat. Ze zeggen dat het moet om te voorkomen dat de riolering verstopt raakt en riooltanks alles te slecht verteren.
Beng! De metalen deksel van de papierbak slaat bij het opengaan tegen de muur en produceert het gong geluid. Nu snap ik de gniffelende reacties op het terras. Ik ben nu ook deel van het geheime genootschap dat aan het aantal malen gonggeluid kan horen hoe de stoelgang er vandaag voorstaat.
Tussen de tafeltjes ga ik met een rood hoofd terug naar Mar, meewarig gevolgd door enkele deelgenoten. "Hier wil je niet naar de WC", zeg ik haar. "Ik leg het straks wel uit".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten