Door Jeroen Geerts
Sinds wanneer hebben we het over liedje? Ben ik de enige die dit infantiel vind klinken? In mijn DJ tijd hadden we het over "nummer", "song" en "artist" maar nooit over liedjes, ja hoogstens als het over kinderen voor kinderen ging.
Nu heeft iedereen het altijd over liedjes. Coaches, radiopresentatoren, zangers en juryleden van serieuze en niet zo serieuze talentenshows. Liedjes! Waar komt dat vandaan? Komt het voort uit een toenemend nationalisme en moet alles meer en meer in het Nederlands gezegd worden? Gaan we de kant van Frankrijk uit waar chauvinisme heeft geleid tot het minimaal gebruiken van buitenlandse termen? Ik weet niet hoe hoog de muur moet worden die we om ons heen bouwen maar het is nog niet zo lang geleden dat internationaal georiënteerd technisch personeel met geen mogelijkheid in Frankrijk aan de slag kon omdat alle internationale, vaak Engelstalige termen waren vertaald in het Frans.
Ook de Vlamingen hadden er een beetje last en er werden daar ook veel woorden in het Vlaams vertaald. (Helikopter werd Wentelwiek, Bodyguard werd Buitenwipper, Centrifuge werd Uitzwierder) Bij de Vlamingen werd het meestal ingegeven door een doorgeslagen afkeer van de Waalse overheersing.
Moeten we hier dan ook overstappen op dit gebruik? Voortaan over de Lolknuppel praten als we een Joystick gebruiken?
Gelukkig voor de taalpuristen hebben wij als Nederland ook internationale woorden voor onze rekening genomen. Overal ter wereld gebruikt iedereen het woord "apartheid".
Afin, als we hier persé het infantiele en kinderachtige "liedje" willen gebruiken laten we dan ook gaan praten over platenruiters.
Wah? Platenruiters! (= Disque Jockeys)
Wah? Platenruiters! (= Disque Jockeys)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten