Omweggetje

Door Jeroen Geerts                         
Het moest een keertje gebeuren natuurlijk. We verplaatsen ons al enkele jaren op vakantie met prijsvechters naar kleinere vliegvelden in een minder stabiel land, dus wat wil je. Meer dan anderhalf uur vertraging hebben we nooit gehad en dat was voor niet werkende knipperlampjes op het vliegtuig. Toen er eentje was gerepareerd mochten we weg. 

We zaten op Skiathos, een klein eilandje aan de oostkant van het vasteland van Griekenland. Als het eilandje al enige bekendheid geniet is het vanwege de klemliggende start- en landingsbaan van het vliegveld. Aan beide kanten loopt een weg waarop je de landende en vertrekkende vliegtuigen bijna kan aanraken. Het wordt daarom ook wel het 'St. Maarten van Europa' genoemd. Het kleine eiland heeft echter geen geld voor een landingsgeleidingssysteem. Er wordt  geland op 'zicht'. 
Hollen anders mis je de bus!


Daar zaten we dus. Een beetje bewolking, regen en een dreiging van onweer: de piloot van de Duitse prijsvechter liet het afweten, waarschijnlijk met de ramp van Air Berlin nog in zijn achterhoofd. Vlucht geannuleerd. Een gemeenschappelijke zucht gaat door de vertrekhal. Wij zagen het vooral als een stukje avontuur en verlenging van de vakantie. Maar de meeste andere vertrekkers willen naar huis. Zonder omweg. Die anderen zijn voornamelijk Duitsers die het bij een zucht laten en een paar Nederlanders die zich binnen een paar minuten tot luidruchtige, terroristische azijnzeikers ontwikkelen. 

Je mag wel willen maar het moet ook maar kunnen. Dat was vandaag uitgesloten. Terwijl het weer aantrekt en wij met een boot naar het vasteland worden gebracht breekt de zon door en wordt het prachtig weer. (Nederlanders: "Kan dat vliegtuig nu niet hier naar toe komen? Stelletje amateurs!")

Hoewel de reis naar het vliegveld van Thessaloniki goed is georganiseerd en wordt begeleid door het personeel van de luchthavens, is de informatie gebrekkig. Zo nu en dan sijpelen wat berichten door: "We vliegen vandaag niet meer terug", "We gaan naar een hotel", "We stoppen toch in Volos". Wij proberen met positieve blik het onvermijdelijke te aanvaarden. We zijn nog nooit in Volos geweest en ook niet in Thessaloniki. Spannend! 

Een Nederlands stel zit naast ons te griepen en te schelden. Ze hebben kortgeleden een huisje gekocht op Skiathos en hadden een poging gedaan dit in te richten in de afgelopen week. Er was van alles misgegaan in de (op z'n Nederlands) keurig in Excel uitgeschreven planning. Dit waren volgens ons toch voornamelijk Griekse dingen: Elektriciteit deed het nog niet, het water was niet aangesloten, de meubels kwamen te laat en nu ook nog dít! Reden voor hen om alles wat er gebeurde negatief af te zeiken. "Goh, dat jullie dan een huisje in Griekenland kopen", was dan ook mijn enige opmerking. Daarna vonden ze mij niet meer leuk. Het a-sociale, boerse gedrag ging wel de hele dag door. Vliegveldpersoneel uitschelden (in het Nederlands natuurlijk), voordringen, hotelsleutels over de balie gooien waar iedereen netjes in een rijtje stond te wachten......

Ook andere Nederlanders deden hetzelfde. Aan boord van de boot, wachtend op de broodjes en drank die voor 150 personen moesten worden klaargemaakt, roepen naar de kapitein "Gooi de trossen los en gas erop, eikel!"  Een duidelijk geval van misplaatste assertiviteit. Mijn: "Doe toch normaal man!" deed de Nederlander schrikken. Oeps, iemand verstaat me. 

Een afmattende 4 uur durende busreis (met tussenstops) besloot de reis naar het andere vliegveld. Daar werden we voor 3 uurtjes gedropt in een luxe hotel waarna we naar het vliegveld werden gebracht waar we terugvlogen richting huis. 5,5 uur reistijd werd ruim 35 uur, inclusief de wachttijden. Een belevenis. Waar krijg je dat voor een ticket van 45 euro? Nou, Nederlandse zeurpieten? 

Het gedrag van Nederlanders is opvallend agressief, a-sociaal en boers bij dit soort gebeurtenissen in vakantielanden. Een fel zonnetje en hoge temperaturen brengt bij de inwoners van dat land vaak ook een gedragsverandering met zich mee. Met iets meer geduld komt alles voor elkaar. Maar nee, wij willen de zon, hoge temperatuur én flitsend snelle service. We willen op het ezeltje naar de komedie. Ik heb best wel geprobeerd het gedrag van landgenoten te compenseren. De kapitein van de boot een drankje gegeven, de buschauffeur getipt en de dames van het vliegveld vriendelijk bedankt voor de begeleiding. 


Reisschema:  

maandag
08.30 Skiathos Airport (5 uur wachten)
13.30 Bus to port (1,5 uur wachten aan boord op catering, lekkere versgebakken broodjes!)
15.30 Boat to Pigali (1 uur wachten op de bussen)
17.45 Bus to Thessaloniki (3 tussenstops) 
22.30 Luxe hotel inThessaloniki (diner buffet staat klaar)

dinsdag
01.00 Bus to airport
01.35 Thessaloniki airport (45 minuten wachttijd voor inchecken)
03.05 Vliegtuig naar Düsseldorf (45 min extra wachttijd voor vertrek wegens miscommunicatie. Ze dachten te mogen landen om 5 uur, maar dat mocht toch pas om 6 uur. Helemaal vertroeteld in vliegtuig met drankjes, snoep, film enz.)
06.10 Vliegveld Düsseldorf
07.15 Shuttle naar de parking van Holliday Inn (even een ontbijtje nemen)
08.45 Auto naar 's-Gravenzande
11.30 Thuis



Je wilt toch geen enkele blog missen? 

Schrijf je dan hieronder in met je e-mailadres!

 (Ik misbruik je e-mailadres niet)



Delivered by FeedBurner

Geen opmerkingen:

Een reactie posten


Je kunt me ook volgen op: