Door Jeroen Geerts
Papa heeft nooit veel verteld over zijn activiteiten in de tweede wereldoorlog. Wat ik weet, weet ik van mijn moeder en tante. Mijn moeder hield een dagboek bij in de oorlog en het stuk over de hongerwinter is indrukwekkend.
Ook wordt beschreven hoe mijn vader zich samen met de buurman verstopte 'boven de schuifdeuren'. In de Haagse portiekwoning waar ons gezin destijds woonde was een loze ruimte boven de kasten en schuifdeuren, tussen de voor en achterkamer. Grappig was dat dit ook werd besproken in een documentaire met Kees van Kooten, waarin Van Kooten zijn ouderlijk huis bezocht, een paar honderd meter van het oude huis van mijn ouders vandaan. (kijk op 7:42) Ook zijn vader zat 'boven de schuifdeuren' en volgens Van Kooten deed half Den Haag dat om niet naar Duitsland te worden afgevoerd.
Mijn moeder beschrijft hoe mijn zus (toen 3 jaar) ooit bijna de verstop-plaats had verklapt door hard te gaan lachen toen mijn moeder de officieren die het huis doorzochten wat op de mouw speldde.
Wat mijn vader in de oorlog verder heeft gedaan is mij niet duidelijk geworden. Een paar anekdotes zijn mij bijgebleven: op de verjaardag van Prins Bernhard heeft mijn vader een Duitser of NSB-er tegen de grond geslagen omdat die vond dat mijn vader op die dag géén witte anjer in zijn knoopsgat mocht dragen.
Direct na de oorlog nam mijn vader deel aan een van de verzetsgroepen die 'verraders' thuis ophaalde. Daarbij hoorden ook vrouwen 'die het met de Duitsers hadden gedaan'. Daarvan zei hij altijd dat die door zijn groep niet meer dan een uitbrander kregen. Hij wilde niets weten van de verschrikkelijke dingen die deze vrouwen door sommige mensen werd aangedaan.
Direct na de oorlog nam mijn vader deel aan een van de verzetsgroepen die 'verraders' thuis ophaalde. Daarbij hoorden ook vrouwen 'die het met de Duitsers hadden gedaan'. Daarvan zei hij altijd dat die door zijn groep niet meer dan een uitbrander kregen. Hij wilde niets weten van de verschrikkelijke dingen die deze vrouwen door sommige mensen werd aangedaan.
Ik ga er van uit dat mijn vader meer gedaan heeft dan hij wilde vertellen. Als ik vroeger keek naar oud-verzetsstrijders, die op televisie het hoogste woord hadden, werd ik daar altijd een beetje misselijk van. Ik ben er van overtuigd dat juist de mensen die je nooit hoorde, het meeste hebben gedaan en op een dag als vandaag dan ook de meeste eer verdienen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten