Al eerder schreef ik over mijn autobezit. Dat is in de ruim 35 jaar dat ik mijn rijbewijs heb al gemiddeld meer dan 1 auto per jaar. Vanaf nu wordt dat alleen maar minder want tegenwoordig doe ik langer met auto's.
Door al die oudere autowrakken waar ik mee gereden heb krijg je ook handigheid in het repareren van auto's. Combineer dat met een beetje interesse voor techniek en je komt een heel eind. Gek genoeg heb ik niet veel van mijn vader geleerd als het gaat om autotechniek, maar dat komt meer omdat hij, tegen de tijd dat ik er rijp voor was, geen leraar meer was en zijn buik vol had van auto's repareren.
Hij liet zijn auto dan ook gewoon maken bij de garage. Okay, hij ging er wel naast staan om aanwijzingen te geven, waar nodig. Ik kan me zo voorstellen dat dat niet altijd in dank werd afgenomen.
De meeste autokennis heb ik van een van mijn broers geleerd die ook altijd in oude auto's rondreed. Dat en de boeken van Haynes waarin aan de hand van foto's van tweede hands auto's en reparaties daaraan, haarfijn werd uitgelegd hoe je iets moest repareren met gewoon gereedschap. (Je had ook de boeken van Olyslager, "de vraagbaak", maar daar begon een hoofdstuk vaak met "koop speciaal gereedschap 7013, 3433 en 5670" en was je al een vermogen kwijt, bij Haynes werd dit handig opgelost: "u kunt in plaats van het speciale gereedschap 7013 ook een bezemsteel gebruiken om de schijf te centreren".....advies naar mijn hart!)
Zo bouwde ik in een paar jaar kennis op die altijd handig van pas kwam. Soms was het ook een last. In mijn tijd bij de regionale omroep kwam ik nog regelmatig thuis met vieze handen. Mijn collega's en ik waren allemaal beginnende journalisten en dus niet direct in staat nieuwe auto's te kopen. Als er wat stuk ging wisten ze mij snel te vinden en stond ik weer op de parkeerplaats aan een auto te klussen. Dat was ook de reden om bij de volgende jobs te zwijgen over mijn autokennis. In een paar gevallen moest ik dan wel mijn tong afbijten vanwege fout advies van anderen als er iemand gestrand was, maar dat gaat over en je handen blijven schoon.
Ik kan het echter niet laten om toch over de schouder van mijn garagehouder mee te kijken als hij met mijn auto bezig is en zo nodig ook mee te helpen. Zou dat dan wel in dank worden afgenomen?
 |
| Mijn huidige auto, vanwege mijn leeftijd "penisverlenging" genoemd. |
Door al die oudere autowrakken waar ik mee gereden heb krijg je ook handigheid in het repareren van auto's. Combineer dat met een beetje interesse voor techniek en je komt een heel eind. Gek genoeg heb ik niet veel van mijn vader geleerd als het gaat om autotechniek, maar dat komt meer omdat hij, tegen de tijd dat ik er rijp voor was, geen leraar meer was en zijn buik vol had van auto's repareren.
Hij liet zijn auto dan ook gewoon maken bij de garage. Okay, hij ging er wel naast staan om aanwijzingen te geven, waar nodig. Ik kan me zo voorstellen dat dat niet altijd in dank werd afgenomen.
De meeste autokennis heb ik van een van mijn broers geleerd die ook altijd in oude auto's rondreed. Dat en de boeken van Haynes waarin aan de hand van foto's van tweede hands auto's en reparaties daaraan, haarfijn werd uitgelegd hoe je iets moest repareren met gewoon gereedschap. (Je had ook de boeken van Olyslager, "de vraagbaak", maar daar begon een hoofdstuk vaak met "koop speciaal gereedschap 7013, 3433 en 5670" en was je al een vermogen kwijt, bij Haynes werd dit handig opgelost: "u kunt in plaats van het speciale gereedschap 7013 ook een bezemsteel gebruiken om de schijf te centreren".....advies naar mijn hart!)
Zo bouwde ik in een paar jaar kennis op die altijd handig van pas kwam. Soms was het ook een last. In mijn tijd bij de regionale omroep kwam ik nog regelmatig thuis met vieze handen. Mijn collega's en ik waren allemaal beginnende journalisten en dus niet direct in staat nieuwe auto's te kopen. Als er wat stuk ging wisten ze mij snel te vinden en stond ik weer op de parkeerplaats aan een auto te klussen. Dat was ook de reden om bij de volgende jobs te zwijgen over mijn autokennis. In een paar gevallen moest ik dan wel mijn tong afbijten vanwege fout advies van anderen als er iemand gestrand was, maar dat gaat over en je handen blijven schoon.
Ik kan het echter niet laten om toch over de schouder van mijn garagehouder mee te kijken als hij met mijn auto bezig is en zo nodig ook mee te helpen. Zou dat dan wel in dank worden afgenomen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten