Door Jeroen Geerts.
Inmiddels is wel bekend dat we Griekenland wel leuk vinden. We gaan er vaak op vakantie en genieten van de sfeer en mentaliteit.
De eerste keer dat we naar Griekenland op vakantie gingen, was voor een paar dagen naar een hotel in Chersonissos op Kreta. (Dit was nog voor het programma 'Oh, oh, Cherso' was uitgevonden, maar het was wel al een feestbestemming.)
We hadden meer naar de periode en de prijs gekeken dan naar de plek en wat voor hotel het was. Onze vakantie lag buiten de gebruikelijke vakantieperiode dus we hadden er niet zo'n moeite mee om naar een typisch jongerenhotel te gaan. Nou, dat hebben we geweten!
Met een groot aantal senioren zaten we dus in een typisch jongerenhotel. Het management en de omgeving waren echter niet aangepast aan de andere soort gasten. Met hoge borgsommen en veel extra bijbetaling werd het uiterste van ons geduld gevergd.
Het was een geheel nieuwe ervaring om te zien hoe jongeren worden ontvangen. Donkere gangen zonder verlichting 'want die worden toch maar kapot geslagen'. Exorbitante bijbetaling voor het gebruik van de airco en een kamerinrichting waar we lachend van over de grond rolden. (ROFLOL). Het bed en de nachtkastjes waren gemaakt van beton en marmer. Gewoon een malletje maken, op de grond zetten en volstorten. Malletje weg, et voila!.
Op zich lag het bed prima, maar bij het omrollen richting het nachtkastje...... Ik ben met de nodige blauwe plekken terugkomen. Het appartement was voor 6 personen. Met enige moeite konden we nog wel 6 slaapplaatsen fantaseren, maar de keukentafel met twee stoelen eromheen, dat was dan toch zeker niet voldoende. Laat staan het balkonnetjetje (geen tikfout). De helft daarvan werd ingenomen door een buitenunit van de airco die zijn warme lucht natuurlijk recht in onze toch al benauwde giechels blies. De 'volledig ingerichte keuken' vonden we de tweede dag, in de kast! We hebben wat afgelachen.
Maar waar was dat beloofde zwembad? Als we achter het complex keken zagen we een woestenij aan onkruid en verwilderde bomen. Zelf geen verwaarloosd zwembad er onder. Nee, er stond 'gebruik van een zwembad' verzekerde de receptie ons. 200 meter verderop, tegen een steile helling van 30 procent. Wij vonden ons eigen zwembad bij een bar verderop in de straat, met prima eten.
Wie schetst onze verbazing als 'ons' hotel in het eerste seizoen van 'red mijn vakantie' langskomt omdat ze jongeren die klagen over de omstandigheden zonder pardon op straat hebben gezet. "Hé, daar zaten wij toch?" We voelen ons meteen bekende Nederlanders.
Inmiddels is wel bekend dat we Griekenland wel leuk vinden. We gaan er vaak op vakantie en genieten van de sfeer en mentaliteit.
De eerste keer dat we naar Griekenland op vakantie gingen, was voor een paar dagen naar een hotel in Chersonissos op Kreta. (Dit was nog voor het programma 'Oh, oh, Cherso' was uitgevonden, maar het was wel al een feestbestemming.)
We hadden meer naar de periode en de prijs gekeken dan naar de plek en wat voor hotel het was. Onze vakantie lag buiten de gebruikelijke vakantieperiode dus we hadden er niet zo'n moeite mee om naar een typisch jongerenhotel te gaan. Nou, dat hebben we geweten!
Met een groot aantal senioren zaten we dus in een typisch jongerenhotel. Het management en de omgeving waren echter niet aangepast aan de andere soort gasten. Met hoge borgsommen en veel extra bijbetaling werd het uiterste van ons geduld gevergd.
Het was een geheel nieuwe ervaring om te zien hoe jongeren worden ontvangen. Donkere gangen zonder verlichting 'want die worden toch maar kapot geslagen'. Exorbitante bijbetaling voor het gebruik van de airco en een kamerinrichting waar we lachend van over de grond rolden. (ROFLOL). Het bed en de nachtkastjes waren gemaakt van beton en marmer. Gewoon een malletje maken, op de grond zetten en volstorten. Malletje weg, et voila!.
Op zich lag het bed prima, maar bij het omrollen richting het nachtkastje...... Ik ben met de nodige blauwe plekken terugkomen. Het appartement was voor 6 personen. Met enige moeite konden we nog wel 6 slaapplaatsen fantaseren, maar de keukentafel met twee stoelen eromheen, dat was dan toch zeker niet voldoende. Laat staan het balkonnetjetje (geen tikfout). De helft daarvan werd ingenomen door een buitenunit van de airco die zijn warme lucht natuurlijk recht in onze toch al benauwde giechels blies. De 'volledig ingerichte keuken' vonden we de tweede dag, in de kast! We hebben wat afgelachen.
Maar waar was dat beloofde zwembad? Als we achter het complex keken zagen we een woestenij aan onkruid en verwilderde bomen. Zelf geen verwaarloosd zwembad er onder. Nee, er stond 'gebruik van een zwembad' verzekerde de receptie ons. 200 meter verderop, tegen een steile helling van 30 procent. Wij vonden ons eigen zwembad bij een bar verderop in de straat, met prima eten.
Wie schetst onze verbazing als 'ons' hotel in het eerste seizoen van 'red mijn vakantie' langskomt omdat ze jongeren die klagen over de omstandigheden zonder pardon op straat hebben gezet. "Hé, daar zaten wij toch?" We voelen ons meteen bekende Nederlanders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten