Door: Jeroen Geerts
Toen mijn vader op 93-jarige leeftijd besloot om zijn serviceflat te laten verbouwen gebeurde er weer wat hij altijd al deed: wat hij zelf kon deed hij zelf. Nu doe je niet zoveel meer zelf als je 93 bent, maar iets berekenen kon altijd.
In de flat moest een balk worden gemaakt omdat een dragende tussenmuur moest worden
verwijderd. Normaal gesproken wacht je dan de aannemer af maar mijn vader toog alvast zelf aan het werk. Toen de aannemer kwam waren ze het over de maat en dikte van de balk snel eens, alleen heet zo'n balk tegenwoordig anders dan vroeger en wisten ze eerst niet van elkaar waar ze het over hadden.
Ik weet niet anders dan dat mijn vader zich altijd met dit soort zaken bemoeide. Er werd vaak zelf iets gemaakt of er werd zelf iets ontworpen. In het huis in de Rhenenstraat in Den Haag heeft mijn vader eigenhandig een luchtverwarming gebouwd. De warme lucht van de kachel op de begane grond werd door een buizensysteem in alle kamers verspreid. Het was geen wondermiddel maar we mogen zeggen dat het "de kou uit de kamers hield". Dit buizensysteem werd natuurlijk door de kinderen gebruikt voor het aanleggen van kabels, een soort stevige kabelgoot dus.
Bij de verhuizing naar Drunen hadden mijn ouders de wens dat er een open haard zou komen. Alle boekjes van leveranciers werden besteld maar een haard naar de zin van mijn vader vonden ze niet. Maar er werd een leverancier gevonden die bereid was om een open haard aan te leggen naar het idee en (natuurlijk al uitgewerkte) model van mijn vader.
De open haard werd kennelijk zo mooi gevonden dat hij werd opgenomen in het programma van de 'Open Haarden Bouwer'. Ook kwam de haard als voorbeeld in een boek over open haarden. Daarvoor zou een foto worden gemaakt, met een fotomodel én een kind.
Ook al was ik al 13 jaar, toch bekroop mij iets van jaloezie. Daar had ík toch ook kunnen poseren met mijn moeder?
Toen mijn vader op 93-jarige leeftijd besloot om zijn serviceflat te laten verbouwen gebeurde er weer wat hij altijd al deed: wat hij zelf kon deed hij zelf. Nu doe je niet zoveel meer zelf als je 93 bent, maar iets berekenen kon altijd.
Ik weet niet anders dan dat mijn vader zich altijd met dit soort zaken bemoeide. Er werd vaak zelf iets gemaakt of er werd zelf iets ontworpen. In het huis in de Rhenenstraat in Den Haag heeft mijn vader eigenhandig een luchtverwarming gebouwd. De warme lucht van de kachel op de begane grond werd door een buizensysteem in alle kamers verspreid. Het was geen wondermiddel maar we mogen zeggen dat het "de kou uit de kamers hield". Dit buizensysteem werd natuurlijk door de kinderen gebruikt voor het aanleggen van kabels, een soort stevige kabelgoot dus.
Bij de verhuizing naar Drunen hadden mijn ouders de wens dat er een open haard zou komen. Alle boekjes van leveranciers werden besteld maar een haard naar de zin van mijn vader vonden ze niet. Maar er werd een leverancier gevonden die bereid was om een open haard aan te leggen naar het idee en (natuurlijk al uitgewerkte) model van mijn vader.
De open haard werd kennelijk zo mooi gevonden dat hij werd opgenomen in het programma van de 'Open Haarden Bouwer'. Ook kwam de haard als voorbeeld in een boek over open haarden. Daarvoor zou een foto worden gemaakt, met een fotomodel én een kind.
Ook al was ik al 13 jaar, toch bekroop mij iets van jaloezie. Daar had ík toch ook kunnen poseren met mijn moeder?
 |
| "Onze" open haard |
Wat een prachtige open haard zeg. Het geeft een mooie sfeer aan je interieur.
BeantwoordenVerwijderenEn dat........is een heel groot compliment als het van een schoorsteenveger komt! Bedankt!
BeantwoordenVerwijderenWaar halen jullie het hout vandaan?
BeantwoordenVerwijderenIn 1973? Sprokkelen in de Drunense duinen? Ik weet het echt niet meer.
BeantwoordenVerwijderen