Dan kom je bij de garage en daar staat je ouwe auto. Zwijmel, zwijmel.
Want, tja, het was wel de auto waar je het meeste plezier aan hebt beleeft. Die je het langst hebt gehad en die heerlijk reed.
Nog steeds hebben we spijt van het inruilen van onze Volvo. Natuurlijk was hij duur in onderhoud en duur in gebruik ("het starten kost een gulden en je bent een rijksdaalder kwijt bij elke bocht die je omgaat" - Bob Evers) Maar, oh, wat reed dat ding lekker.
Een wagen waarin je zonder problemen lange ritten kon maken. Je hoefde jezelf niet uitgeput eerst uit te vouwen voor je weer op gang kwam. De Volvo bracht ons overal en eigenlijk altijd zonder sputteren.
Bij alle auto's die ik heb gehad is dit toch wel de wagen waar ik het langst mee heb rondgereden. Ondanks alle economische redenen die er waren om over te stappen is de fun er een beetje uit.
Het is als een dieet. Je voer is biologisch-macrobiotisch-vegetarisch en dat gecombineerd met Atkins en dus super-verantwoord. Maar de lol van het eten is er volledig af. Ik verlang weer naar een wijntje teveel en een lekkere hamburger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten