Jeroen Geerts: Het Groene Voetbalveld

Door: Jeroen Geerts

"Volgens mij is dit weer een Groen Voetbalveld", zeg ik, terwijl we de kleine kaart van het eiland bestuderen. Het is een familie-uitdrukking geworden voor alles wat we een keertje hebben gezien en waarvan we dachten: "Daar moeten we later nog eens gaan kijken!" en wat we vervolgens nooit meer terug hebben gevonden.

Heerlijke Knoflook-Feta spaghettisaus

Dit gebeurt vooral op vakantie en kan heel frustrerend zijn. De uitdrukking is ontstaan op het Griekse eiland Zakynthos. Daar reden we op vakantie een van de eerste dagen rond met onze scootertjes en zagen na een paar uur een bizar voetbalveld liggen. Door de bergachtige omgeving en de scheve weg waar we op reden, leek het voetbalveld compleet scheef in het landschap te liggen. Daarnaast lag het veld van god en alles verlaten tussen de rotsheuvels, waardoor het felle groen van het gras nog strakker afstak tegen de omgeving. Het scheefliggen was natuurlijk een kwestie van perspectief en dichterbijgekomen viel dat ook wel mee.

"Dit is een mooi fotomoment", zeiden we tegen elkaar. Maar omdat we al een paar uur op de brommer zaten en we toch nog wel een keertje langs zouden rijden (de foto moest een heel stuk terug genomen worden om het bizarre effect te kunnen zien) besloten we het uit te stellen.

Vervolgens denk je dat je de rest van de vakantie in een soort mindfuck terecht bent gekomen. Wat we ook deden, wie we ook vroegen en hoe we ook zochten, dat voetbalveld hebben we nooit meer terug gevonden.

Later, op de satellietfoto's van Google Maps wel, maar in streetview gaat het perspectief-effect helaas verloren omdat de Google-foto-auto nét op het mooiste moment achter een vrachtauto hangt. Jammer.

Sindsdien is het Groene Voetbalveld een uitdrukking voor iets wat we eens gezien hebben en nooit meer terug kunnen vinden. We maken tegenwoordig direct foto's en die zijn automatisch voorzien van een plaatsbepaling. Dat is pas makkelijk terugvinden.

Een paar maanden geleden hadden we bijna weer zo'n ervaring, we waren een restaurantje kwijt dat ergens in the middle of nowhere op Kos stond. We hadden er jaren geleden een keer spaghetti gegeten en de knoflook-feta saus was onvergetelijk. Het adres vergaten we wel, want we hebben er dagen over gedaan om het terug te vinden. Uiteindelijk reden we er spontaan langs toen we via een binnenweggetje van de ene plaats naar de andere reden. Het staat nu bij ons "op de kaart".