In een poging weer eens wat kilootjes af te vallen probeer ik nu zoveel mogelijk koolhydraatarm te eten. Dat vergt nogal wat van de samenstelling van de maaltijden, maar het is zeker het proberen waard want er zijn al resultaten geboekt.
Ook als je een keer ‘even snel’ wat wilt klaarmaken is het niet zo moeilijk daar de ingrediënten voor te vinden. Zo hebben we vorige week iets gemaakt van de Marokkaanse balletjes saus die zomaar in de super te vinden was en opvallend weinig koolhydraten bevatten.
Ook gisteren was het weer even vlug iets klaarmaken en de balletjes saus was op. Een alternatief vond ik in de Tikka Masala Saus. Ook daarin een aanvaardbare hoeveelheid koolhydraten en snel klaar te maken.
Alleen zo’n grote pot. Pfffff. Kan dat niet anders? Naast de grote pot stond nog een kleinere. Zeg maar, een halve maat. Dan die maar. Hoeven we niet zoveel weg te gooien als blijkt dat er te weinig overblijft voor de vriezer.
Thuis gekomen, achter het fornuis, de gebruiksaanwijzing gelezen die in inimini lettertjes op het potje stond. Het verschafte me met een vergrootglas, een aanwijzing voor het klaarmaken. Wat water, wat room...prima. Potje in de pan, water erbij vlees erin, room om het af te blussen et voila! Een maaltijd om je vingers bij af te likken.
Maar sterk. STERK!!!! Mijn god! Bij elke hap liepen de rillingen over mijn rug. Mijn lippen branden en mijn neus liep leeg. Goed tegen de verkoudheid dacht ik nog. Een zeker moment bedacht ik me dat iets meer water en iets meer room toch geen overbodige luxe was geweest.
Toen ik klaar was met eten nog maar eens de gebruiksaanwijzing gelezen. De hoeveelheid water en room was voor 3 eetlepels PASTA. Het was geen saus. Auw, auw, auw.
Alvast mijn oprechte excuses voor mijn collega’s die na mij gebruik gaan maken van de wc vandaag.
