Door Jeroen Geerts.
Sinds twee jaar of zo lees ik alleen nog maar boeken via mijn e-reader. Dat apparaat mag dan ook nu al een "oud beestje" genoemd worden. Ook mijn vrouw was binnen de kortste keren om en is al aan haar derde apparaat toe. Bij haar gingen ze elke keer stuk.
 |
| Foto: 11010010 |
Het grote voordeel van de e-reader is dat (vooral voor mensen zoals ik, die moeilijk kunnen kiezen) je koffer op vakantie een stuk lichter wordt. Wij namen meestal 5 boeken per persoon mee. Voor het geval een boek -of twee- tegenviel. (Niet dat ik daar ooit gebruik van maak: als ik begin in een boek lees ik het uit. Ik bijt me erdoorheen. Zelfs als ik een soort Da Vinci code in een christelijke omgeving met biddende hoofdpersonen tref. In mijn hele leven heb ik misschien 4 keer een boek niet uitgelezen.)
Een paar keer in de afgelopen jaren bleek het niet mogelijk om een e-book te pakken te krijgen van iets dat ik per se wilde hebben. Meestal dingen voor mijn werk van overspannen en ouderwetse verenigingsstrategen en uitgevers die denken dat het e-book de hond in de pot is voor de winst die op publicaties worden gemaakt. Dat leidt dan weer tot bijzondere acties: ik ken een schooldirecteur die alle boeken voor zijn leerlingen op papier inkoopt omdat ze niet als e-book beschikbaar zijn. Vervolgens slaat hij de boeken op, sloopt een exemplaar en laat die inscannen en stelt vervolgens dat digitale exemplaar beschikbaar aan zijn leerlingen. Anders worden de tassen te zwaar. Hulde voor zo'n man! Schande voor de uitgevers!
Nu, na een paar jaar, hebben Marja en ik een aardige verzameling boeken en kijken we al een tijdje met een scheef oog naar de boekenkast in de kamer. Die was al flink gesaneerd, alleen de top exemplaren staan er nog. Maar het oogt nog steeds als iets uit de jaren 70. Goh, dat is een geleerd man: kijk eens naar die volle boekenkast!
Kortom, we gaan nog verder saneren en alleen de pareltjes blijven nog over. De rest? Waar ik echt geen afscheid van kan nemen gaat in een doos op zolder om later een keer afscheid van te nemen. De andere boeken gaan in een doos naar de recycling. Daar zijn ze enorm blij met boeken. Ik heb straks een boekenkast 3punt0. Geleerdheid wordt voortaan niet meer gemeten aan de hand van de lengte van je boekenplank maar aan de hand van het aantal gigabytes aan boeken op je e-reader. Hoeveel gigabyte heb jij?
Een paar keer in de afgelopen jaren bleek het niet mogelijk om een e-book te pakken te krijgen van iets dat ik per se wilde hebben. Meestal dingen voor mijn werk van overspannen en ouderwetse verenigingsstrategen en uitgevers die denken dat het e-book de hond in de pot is voor de winst die op publicaties worden gemaakt. Dat leidt dan weer tot bijzondere acties: ik ken een schooldirecteur die alle boeken voor zijn leerlingen op papier inkoopt omdat ze niet als e-book beschikbaar zijn. Vervolgens slaat hij de boeken op, sloopt een exemplaar en laat die inscannen en stelt vervolgens dat digitale exemplaar beschikbaar aan zijn leerlingen. Anders worden de tassen te zwaar. Hulde voor zo'n man! Schande voor de uitgevers!
Nu, na een paar jaar, hebben Marja en ik een aardige verzameling boeken en kijken we al een tijdje met een scheef oog naar de boekenkast in de kamer. Die was al flink gesaneerd, alleen de top exemplaren staan er nog. Maar het oogt nog steeds als iets uit de jaren 70. Goh, dat is een geleerd man: kijk eens naar die volle boekenkast!
Kortom, we gaan nog verder saneren en alleen de pareltjes blijven nog over. De rest? Waar ik echt geen afscheid van kan nemen gaat in een doos op zolder om later een keer afscheid van te nemen. De andere boeken gaan in een doos naar de recycling. Daar zijn ze enorm blij met boeken. Ik heb straks een boekenkast 3punt0. Geleerdheid wordt voortaan niet meer gemeten aan de hand van de lengte van je boekenplank maar aan de hand van het aantal gigabytes aan boeken op je e-reader. Hoeveel gigabyte heb jij?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten